clau
Aparéncia
Occitan


Etimologia
(nom comun 1) Deu latin clāvis.
(nom comun 2) Deu latin clāvus.
Prononciacion
/klaw/
França (Bearn) : escotar « clau »
/kʎaw/ ; /kjaw/ (naut-lemosin)
Sillabas
clau (1)
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Dialècte : gascon | |
Singular | Plural |
clau | claus |
[klaw] | [klaws] |
clau femenin
- Instrument de talha e forma variabla, generauament provedit de dents que permet d'dobrir o de barrar ua pòrta.
- Que s'a perdut las claus de l'ostau.
- Mus. Simbòl en debuta de particion que permet de saber la tonalitat emplegada.
- Fig. Informacion que permet de resòlver ua situacion dificila, un problèma.
- La clau de l'enigma.
Variantas dialectalas
- quiau (gardiòl)
Derivats
Traduccions
|

Nom comun 2
Declinason | |
---|---|
Dialècte : gascon | |
Singular | Plural |
clau | claus |
[klaw] | [klaws] |
clau masculin (gascon) (lemosin)
- Tija metallica ponchuda a ua estrem, e dab un cap a l'aute, qui serveish entà juntar duas pèças amassas.
- Que'ns devem crompar un martèu e tanben claus entà bastir la cabana.
Variantas dialectalas
Derivats
Traduccions
Referéncias
- Dicod'Òc, multidiccionari occitan disponible au site : https://www.locongres.org
Catalan

Etimologia
- (Nom comun 1) Del latin clāvis.
- (Nom comun 2) Del latin clāvus.
Prononciacion
/klaw/
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
clau | claus |
[klaw] | [klaws] |
clau femenin
- Clau.
Nom comun 2
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
clau | claus |
[klaw] | [klaws] |
clau masculin