declamacion
Occitan
Etimologia
- Del latin declamatio
Prononciacion
- lengadocina, gascon /deklamaˈsju/
- provençau /deklamaˈsjũⁿ/
Sillabas
de|cla|ma|cion
Nom comun
declamacion femenin
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| declamacion | declamacions |
| [deklamaˈsju] | [deklamaˈsjus] |
- (Antiquitat) Pèça d’eloquéncia que los retors de l’Antiquitat composavan per s’exercir.
- Accion, biais, art de declamar.
- (per extension) Usatge d’expressions e de frasas pomposas dins un subjècte, dins un obratge que ne son absents a l'origna, e tanben d’un discors, d’un escrich que fa mòstra d'aquel biais d’afectacion.
Derivats
Parents
Traduccions
|