Vejatz lo contengut

desòrdre

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

De òrdre amb lo prefixe privatiu des-

Prononciacion

/dezˈɔɾdɾe/, provençau /dezˈɔʀdʀe/

Sillabas

des|òr|dre

Nom comun

Declinason
Singular Plural
desòrdre desòrdres
[dezˈɔɾdɾe] [dezˈɔɾdɾes]

desòrdre masculin

  1. Manque d’òrdre.
    • L’armada enemiga se retirèt en desòrdre.
  2. (figurat) Treble, desviament.
    • Lo desòrdre dels senses. Lo desòrdre de sa ment, de sas idèas.
  3. Mal estat d'unas causas que son pas o pas mai regladas, administradas, etc., coma se caldrá l’èsser.
  4. (particular) Desviament de las mors.
  5. Brega, discòrdia, e en partucular, trebolum, susmauta, dins un Estat, dins una vila, etc.

Variantas dialectalas

gascon

Sinonims

Traduccions