docil
Aparéncia
Occitan
Etimologia
Del latin docilis « disausar a se cultivar, qu'apren aisidament, docil ».
Prononciacion
/duˈsil/ França (Bearn) : escotar « docil »
Sillabas
do|cil
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | docil | docils |
| [duˈsil] | [duˈsils] | |
| Femenin | docila | docilas |
| [duˈsilo̞] | [duˈsilo̞s] | |
docil
Variantas dialectalas
Derivats
Sinonims
Traduccions
|
|