econòma
Aparença
Occitan
Etimologia
- Pel latin oeconomus, del latin οἰκονόμος, oïkonomos « administrator dels bens religioses, responsable d’economat », de οἶκος, «ostal» e νόμος, «lei».
Prononciacion
- provençau, gascon /ekuˈnɔmo̞/
- lengadocian /ekuˈnɔmə/
Sillabas
e|co|nò|ma
Nom comun
econòma femenin, (masculin: econòm / econòme)
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
econòma | econòmas |
[ekuˈnɔmo̞] | [ekuˈnɔmo̞s] |
- La que despensa pas mal a propaus.
- La que ten un economat, que gerís los revenguts e las crompas materialas d’un establiment.
- La que s’encarga de la comptabilitat d’un ostal.
Traduccions
Forma d'adjectiu
econòma
- femenin singular de econòm.