econòm
Aparença
Occitan
Etimologia
- Pel latin oeconomus, del latin οἰκονόμος, oïkonomos « administrator dels bens religioses, responsable d’economat », de οἶκος, «ostal» e νόμος, «lei».
Prononciacion
- lengadocian /ekuˈnɔn/
- provençau /ekuˈnɔ̃ⁿ/
Sillabas
e|co|nòm
Adjectiu
econòm (lengadocian), (provençau)
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | econòm | econòms |
[ekuˈnɔn] | [ekuˈnɔns] | |
Femenin | econòma | econòmas |
[ekuˈnɔmo̞] | [ekuˈnɔmo̞s] |
Variantas dialectalas
- econòme (gascon)
Sinonims
Traduccions
Nom comun
econòm (lengadocian), (provençau); masculin, (femenin: econòma)
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
econòm | econòms |
[ekuˈnɔn] | [ekuˈnɔns] |
- Lo que despensa pas mal a propaus.
- Lo que ten un economat, que gerís los revenguts e las crompas materialas d’un establiment.
- Lo que s’encarga de la comptabilitat d’un ostal.
Variantas dialectalas
- econòme (gascon)