econòm

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Pel latin oeconomus, del latin οἰκονόμος, oïkonomos « administrator dels bens religioses, responsable d’economat », de οἶκος, «ostal» e νόμος, «lei».

Prononciacion

lengadocian /ekuˈnɔn/
provençau /ekuˈnɔ̃ⁿ/

Sillabas

e|co|nòm

Adjectiu

econòm (lengadocian), (provençau)

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin econòm econòms
[ekuˈnɔn] [ekuˈnɔns]
Femenin econòma econòmas
[ekuˈnɔmo̞] [ekuˈnɔmo̞s]
  1. Qualifica una persona que defugís las despensas d’argent inutilas.
  2. (figurat) Avar, sarrat.

Variantas dialectalas

Sinonims

Traduccions

Nom comun

econòm (lengadocian), (provençau); masculin, (femenin: econòma)

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
econòm econòms
[ekuˈnɔn] [ekuˈnɔns]
  1. Lo que despensa pas mal a propaus.
  2. Lo que ten un economat, que gerís los revenguts e las crompas materialas d’un establiment.
  3. Lo que s’encarga de la comptabilitat d’un ostal.

Variantas dialectalas

Traduccions