escart
Occitan
Etimologia
- Deverbal de escartar
Prononciacion
- /es'kar/
Sillabas
es|cart
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| escart | escarts |
| [es'kar] | [es'kars] |
escart
- Accion per que doas partidas d’una causa s’escartan mai o mens l’una de l’autra.
- Accion de s’alunhar (de la direccion que se deu seguir).
- Una taula per dos, puslèu un pauc a l’escart.
- Variacions que se produson dins un mecanisme.
- Los escarts d’un relòtge, d’un termomètre.
- (figurat) Accion de s’escartar de la rason, de la morala o de la convenença.
- Los escarts de lengatge.
- (economia) Diferéncia, retard, interval, etc.
- (estatisticas) Valor absoluda d’una diferéncia.
- (cartografia) Localitat alunhada de l’aglomeracion màger.