Vejatz lo contengut

escortar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

De l'italian scortare « «guidar», «acompanhar» »

Prononciacion

/eskuɾˈta/ provençau /eskuʀˈta/ França (Bearn) : escotar « escortar »

Vèrb

escortar

  1. Anar a costat, acompanhar per aparar, defendre, susvelhar
  2. Onorar pendent lo caminament.

Derivats

Traduccions


Conjugason

Lengadocian
Infinitiu escortar
Gerondiu escortant
Participi passat
singular plural
masculin escortat escortats
femenin escortada escortadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present escòrti
escòrte[N 1]
escòrtas escòrta escortam escortatz escòrtan
Imperfach escortavi escortavas escortava escortàvem escortàvetz escortavan
Preterit escortèri escortères escortèt escortèrem escortèretz escortèron
Futur escortarai escortaràs escortarà escortarem escortaretz escortaràn
Condicional escortariái escortariás escortariá escortariam escortariatz escortarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present escòrte escòrtes escòrte escortem escortetz escòrten
Imperfach escortèssi escortèsses escortès
escortèsse
escortèssem escortèssetz escortèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu escòrta ! escortem ! escortatz !
Negatiu escòrtes pas ! escortem pas ! escortetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « escortar »

Etimologia

De l'italian scortare « «guidar», «acompanhar» »

Prononciacion

[?]

Vèrb

escortar

  1. escortar (oc)