onorar

Occitan

Etimologia

Del latin honoro.

Prononciacion

/unu'ɾa/, /unu'ɾa/

Sillabas

o | no | rar (3)

Vèrb

onorar (transitiu)

1. Tractar una persona amb respècte, estima e consideracion ; far omenatge a son meriti..
2. Téner un engatjament.
3. (En particular) Pagar la soma per que s'èra engatja.

s’onorar (transitiu)

1. Se prene l’onor, l’estima. N'èsser ufan de
   • M'onori d'èsser nascut e demorat occitan.

Parents

• onor
• onorable
• onorabilitat
• onorança
• onorari
• onorariat
• onoraris
• onorific
• onors

Antonims

• avançar

Traduccions

alemand: ehren (de) anglés: to honour (en): RU, honor (en): EUA catalan: honorar (ca), honrar (ca) chèc: espanhòl: honrar (es), francés: honorer (fr)

italian: cedere (it), indietreggiare (it) neerlandés: ongrés: portugués: homenagear (pt), honrar (pt)

Referéncias

Joan de Cantalausa, Diccionari de Cantalausa, (en linha): [1]