expiacion
Occitan
Etimologia
- Del latin expiatio.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /espjaˈsju/
- provençau /espjaˈsjũⁿ/
Sillabas
ex|pia|cion
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : • lengadocian e gascon • provençau | |
| Singular | Plural |
| expiacion | expiacions |
| [espjaˈsju espjaˈsjũⁿ] |
[espjaˈsjus espjaˈsjũⁿ] |
expiacion femenin
- Accion d’expiar o resultat de la quita accion.
- (en particuliar) Mana de ceremonias que los Ancians fasiàn per expiar un crime o per apasimar la colèra del cèl, manifestada pels prodigis.
Parents
Traduccions
|
|