fòrabandir

Occitan

Etimologia

De fòra e bandir.

Prononciacion

[fɔɾoβanˈdi], /fɔɾoβanˈdi/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « fòrabandir »

Sillabas

fò | ra | ban | dir (4)

Vèrb

fòrabandir

1. Forçar quicòm o qualqu'un a sortir d'un endrech.

Sinonims

• embandir
• percaçar

Variantas dialectalas

• estremiar (gascon)
• hòrabandir (gascon)
• hòrabotar (gascon)
• hòratirar (gascon)

Reviradas

catalan: foragitar (ca)

francés: expulser (fr)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	fòrabandir
Gerondiu	fòrabandissent
Participi passat
	singular			plural
masculin	fòrabandit			fòrabandits
femenin	fòrabandida			fòrabandidas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	fòrabandissi	fòrabandisses	fòrabandís	fòrabandissèm	fòrabandissètz	fòrabandisson
Imperfach	fòrabandissiái	fòrabandissiás	fòrabandissiá	fòrabandissiam	fòrabandissiatz	fòrabandissián
Preterit	fòrabandiguèri	fòrabandiguères	fòrabandiguèt	fòrabandiguèrem	fòrabandiguèretz	fòrabandiguèron
Futur	fòrabandirai	fòrabandiràs	fòrabandirà	fòrabandirem	fòrabandiretz	fòrabandiràn
Condicional	fòrabandiriái	fòrabandiriás	fòrabandiriá	fòrabandiriam	fòrabandiriatz	fòrabandirián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	fòrabandisca	fòrabandiscas	fòrabandisca	fòrabandiscam	fòrabandiscatz	fòrabandiscan
Imperfach	fòrabandiguèsse	fòrabandiguèsses	fòrabandiguèsse	fòrabandiguèssem	fòrabandiguèssetz	fòrabandiguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	fòrabandís !	—	fòrabandiscam !	fòrabandissetz !	—
Negatiu	—	fòrabandiscas pas !	—	fòrabandiscam pas !	fòrabandiscatz pas !	—