fasa

Occitan

Etimologia

Del grèc ancian φάσις, phasis.

Prononciacion

/ˈfazo̞/, /ˈfazo̞/

França (Bearn) : escotar « fasa »

Sillabas

fa|sa

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
fasa	fasas
[ˈfazo̞]	[ˈfazo̞s]

fasa femenin

las diferentas fasas de la Luna (2).

Dos senhals de fasas diferentas: an las meteissas amplitud e frequéncia mas ne son pas superpausat. Lor diferéncia de fasa es notada θ (3).

1. Estats successius per que passan unes fenomèns de la vida, de l’istòria.
2. (astronomia) Cicle d’aparicion de la luna e d’autras planetas, segon que recebon la lutz de solelh al percors de lor revolucion.
3. (electricitat) Decalatge angular entre de tensions o senhals de forma sinusoïdala.
4. (per extension, electricitat) Fil conductor, o fil de fasa, que pòrta un corrent alternatiu venent d’una meteissa font, desfasat al respècte d'une autra fasa.
5. (fisica) Un dels estats diferents de la matièria que coexistisson a un instant donat.

Variantas dialectalas

• fasi (gascon)

Derivats

• desfasar

Traduccions

alemand: Phase (de), Stufe (de) anglés: phase (en) basc: catalan: fase (ca)

espanhòl: fase (es) francés: phase (fr) italian: fase (it) portugués: fase (pt)