fogau

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

De l’adjectiu latin focarius « de fuòc » derivat de focus e substantivat en latin vulgar sota la forma focarium.

Prononciacion

[?]

Sillabas

fo|gau

Nom comun

Declinason
Singular Plural
fogau fogaus

fogau (provençau)

  1. Lar, luòc ont se fa lo fuòc.
    • Levar la cendre dau fogau.
  2. (metonimia) Fuòc que brutla dins lo fogau.
  3. (figurat) Ostal, demorança de la familha, país natal.
  4. (fisica) Centre, font.
    • Fogau de lutz o de calor.
  5. (geometria) Ponch possedissent de proprietats particularas per l’estudi d'unas corbas.
    • Un elipsi ten dos fogaus, e la soma de las distàncias de tot ponch d'aquela corba a sos dos fogaus es constanta.
  6. (optica) Ponch comun a totes lei rais sortissent d’un sistèma optic quand totes lei rais dintrants son parallèls a l’ais optic dau sistèma.
  7. (medecina) Sèti principau d’una malautiá.
    1. (per extension) (figurat) Se dit d’un luòc dau quau raiona, un problèma o un dangièr.
      • Lo fogau de la rebellion.
  8. (figurat) Centre ; luòc principau.

Variantas dialectalas

Sinonims

Lar
Centre, font

Traduccions