furor

Occitan

Etimologia

Del latin furor

Prononciacion

lengadocian, gascon [fyˈɾu], /fyˈɾu/

escotar « furor »

provençau [fyˈʀu], /fyˈʀu/,

Sillabas

fu|ror

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
furor	furors
[fyˈɾu]	[fyˈɾus]

furor femenin

1. Pèrda de la ment que fa mòstra de la ràbia e de la frenèsia.
2. Colèra brava.
3. Emocion e agitacion violenta que se prene d’un animal.
   • Un leon en furor.
4. Agitacion violenta d'unas causas.
   • La furor de la chavana.
5. (figurat) Entosiasme de l'inspiracion
   • La furor poetica.

Parents

• furiós

Traduccions

alemand: Toben (de), Raserei (de), Verbissenheit (de), Heftigkeit (de), Wut (de), Grimm (de), Furore (de), Zorn (de) anglés: furor (en), outrage (en), rage (en), wrath (en), ferociousness (en), fury (en) catalan: furor (ca), ira (ca), violència (ca)

espanhòl: furor (es), cólera (es), ira (es) francés: fureur (fr), frénésie (fr), enthousiasme (fr), exaltation (fr) italian: furore (it), collera (it), ira (it), furia (it) portugués: furor (pt), fúria (pt)

Anglés

Etimologia

Pel francés ancian furor del latin furor

Prononciacion

RU [ˈfjʊərɔː], /ˈfjʊərɔː/

EUA [ˈfjʊəɹɚ], /ˈfjʊəɹɚ/, [ˈfjɝɚ], /ˈfjɝɚ/,

Sillabas

fu|ror

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
furor	furors

furor

1. furor ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin furor

Prononciacion

Balearic, Central [fuˈɾo], /fuˈɾo/

Valencian [fuˈɾoɾ], /fuˈɾoɾ/

Sillabas

fu|ror

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
furor	furors

furor

1. furor ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin furor

Prononciacion

[fuˈɾoɾ], /fuˈɾoɾ/

Sillabas

fu|ror

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
furor	furores

furor

1. furor ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin furor

Prononciacion

[fuˈɾoɾ], /fuˈɾoɾ/

Sillabas

fu|ror

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
furor	furores

furor

1. {{trad|oc|furor}