Vejatz lo contengut

gisclar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Benlèu d'origina onomatopeïca

Prononciacion

/d͡ʒisˈkla/

França (Bearn) : escotar « gisclar »

Sillabas

gis | clar (2)

Vèrb

gisclar

  1. Sortir amb fòrça per un fluid, liquid o gasós, del luòc ont es contengut.
  2. (per confusion) Sisclar: Cridar d'un son agut

Sinonims

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu gisclar
Gerondiu gisclant
Participi passat
singular plural
masculin gisclat gisclats
femenin gisclada giscladas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present giscli
giscle[N 1]
gisclas giscla gisclam gisclatz gisclan
Imperfach gisclavi gisclavas gisclava gisclàvem gisclàvetz gisclavan
Preterit gisclèri gisclères gisclèt gisclèrem gisclèretz gisclèron
Futur gisclarai gisclaràs gisclarà gisclarem gisclaretz gisclaràn
Condicional gisclariái gisclariás gisclariá gisclariam gisclariatz gisclarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present giscle giscles giscle gisclem giscletz gisclen
Imperfach gisclèssi gisclèsses gisclès
gisclèsse
gisclèssem gisclèssetz gisclèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu giscla ! gisclem ! gisclatz !
Negatiu giscles pas ! gisclem pas ! giscletz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)