injuste

Occitan

Etimologia

Del latin injustus

Prononciacion

[inˈd͡ʒyste], /inˈd͡ʒyste/, provençau [ĩⁿˈd͡ʒyste], /ĩⁿˈd͡ʒyste/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	injuste	injustes
	[inˈd͡ʒyste]	[inˈd͡ʒystes]
Femenin	injusta	injustas
	[inˈd͡ʒysto̞]	[inˈd͡ʒysto̞s]

injuste

1. Qu’a pas de justícia, qu'agís contra las règlas de la justícia.
2. Qu'es contrari a la justícia, a l’equitat ; qu'es desrasonable, desaviat, mal fondat.

Variantas dialectalas

• injust

Antonims

• juste

Traduccions

alemand: unbillig (de), unrecht (de) anglés: unfair (en), unjust (en) basc: bidegabea (au) catalan: injust (ca)

espanhòl: injusto (es) francés: injuste (fr) italian: ingiusto (it) portugués: injusto (pt)

Nom comun

injuste singular

1. Çò que mòstra, fa mòstra d'injustícia.

Francés

Etimologia

Del latin injustus

Prononciacion

[ɛ̃ʒyst], /ɛ̃ʒyst/

Adjectiu

injuste masculin o femenin, (plural injustes)

1. injuste ^(oc)

Nom comun

injuste singular

1. injuste ^(oc)