instable

Occitan

Etimologia

Del latin instabilis.

Prononciacion

/insˈtaβle/, /insˈtaβle/, /insˈtaple/, /insˈtaple/, provençau /ĩⁿsˈtable/, /ĩⁿsˈtable/

Sillabas

ins|ta|ble

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	instable	instables
	[insˈtaβle]	[insˈtaβles]
Femenin	instabla	instablas
	[insˈtaβlo̞]	[insˈtaβlo̞s]

instable

1. Que manca d'estabilitat.
2. (particular) Qualifica un equilibri que se destrusís al mendre desplaçament.
3. (figurat) Qu'es pas regular, que varia.
4. (per extension, quimia) Que se desfach aisidament.
5. (tecnica) Que pèrd aisidament sas qualitats mecanicas o fisicas.

Variantas dialectalas

• inestable

Sinonims

• cambiadís
• viradís

Antonims

• estable

Parents

• establir
  • establiment

Traduccions

alemand: unstet (de) anglés: unstable (en), shaky (en), unsteady (en) basc: catalan: inestable (ca)

espanhòl: inestable (es) francés: instable (fr) italian: instabile (it) portugués: instável (pt)

Francés

Etimologia

Del latin instabilis.

Prononciacion

/ɛ̃stabl/, /ɛ̃stabl/

Sillabas

ins|ta|ble

Adjectiu

instable masculin o femenin, (plural: instables)

1. instable ^(oc)