invitar

Un article de Wikiccionari.
Salta a la navegació Salta a la cerca

Occitan

Etimologia

Del latin invitare

Prononciacion

[inβiˈta], provençau [ĩⁿviˈga]

França (Bearn) : escotar « invitar »

Sillabas

in | vi | tar

Vèrb

invitar

  1. Convidar, pregar de s'encontrar, d'anar endacòm, d’assistir a una ceremonia, etc.
    • Invitar a sopar, al maridatge de qualqu’un.
  2. Engatjar, possar per quicòm.
  3. (per extension) Enjónher a qualqu’un de far quicòm.
    • Foguèt invitat a sortir.

s’invitar

  1. Venir sens i èsser convidat

Sinonims

Derivats

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin invitare

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « invitar »

Prononciacion

Oriental: [imbiˈta], balear [iɱviˈta]
Occidental: nord-occidental [imbiˈta], valencian [imbiˈtaɾ], [iɱviˈtaɾ]

Sillabas

in | vi | tar

Vèrb

invitar

  1. invitar

Espanhòl

Etimologia

Del latin invitare

Prononciacion

[imbiˈta]

Sillabas

in | vi | tar

Vèrb

invitar

  1. invitar

Portugués

Etimologia

Del latin invitare

Prononciacion

Portugal [ĩvitˈaɾ], Portugal [ĩvitˈaʁ]

Sillabas

in | vi | tar

Vèrb

invitar

  1. invitar