invitar
Occitan 
Etimologia
Del latin invitare
Prononciacion
[inβiˈta] , provençau [ĩⁿviˈga]
- França (Bearn) : escotar « invitar »
Sillabas
in | vi | tar
Vèrb
invitar
- Convidar, pregar de s'encontrar, d'anar endacòm, d’assistir a una ceremonia, etc.
- Invitar a sopar, al maridatge de qualqu’un.
- Engatjar, possar per quicòm.
- (per extension) Enjónher a qualqu’un de far quicòm.
- Foguèt invitat a sortir.
s’invitar
Sinonims
Derivats
Traduccions
Catalan 
Etimologia
Del latin invitare
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « invitar »
Prononciacion
- Oriental: [imbiˈta] , balear [iɱviˈta]
- Occidental: nord-occidental [imbiˈta] , valencian [imbiˈtaɾ] , [iɱviˈtaɾ]
Sillabas
in | vi | tar
Vèrb
invitar
Espanhòl 
Etimologia
Del latin invitare
Prononciacion
[imbiˈta]
Sillabas
in | vi | tar
Vèrb
invitar
Portugués 
Etimologia
Del latin invitare
Prononciacion
Portugal [ĩvitˈaɾ] , Portugal [ĩvitˈaʁ]
Sillabas
in | vi | tar
Vèrb
invitar