invitar

Occitan

Etimologia

Del latin invitare

Prononciacion

[inβiˈta], /inβiˈta/, provençau [ĩⁿviˈga], /ĩⁿviˈga/

França (Bearn) : escotar « invitar »

Sillabas

in | vi | tar

Vèrb

invitar

1. Convidar, pregar de s'encontrar, d'anar endacòm, d’assistir a una ceremonia, etc.
   • Invitar a sopar, al maridatge de qualqu’un.
2. Engatjar, possar per quicòm.
3. (per extension) Enjónher a qualqu’un de far quicòm.
   • Foguèt invitat a sortir.

s’invitar

1. Venir sens i èsser convidat

Sinonims

• convidar

Derivats

• invitacion
• invitat

Traduccions

alemand: einladen (de), bestellen (de) anglés: invite (en) basc: gonbidatu (eu) catalan: invitar (ca), convidar (ca)

espanhòl: invitar (es) francés: inviter (fr) italian: invitare (it) portugués: convidar (pt), invitar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin invitare

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « invitar »

Prononciacion

Oriental: [imbiˈta], /imbiˈta/, balear [iɱviˈta], /iɱviˈta/

Occidental: nord-occidental [imbiˈta], /imbiˈta/, valencian [imbiˈtaɾ], /imbiˈtaɾ/, [iɱviˈtaɾ], /iɱviˈtaɾ/

Sillabas

in | vi | tar

Vèrb

invitar

1. invitar

Espanhòl

Etimologia

Del latin invitare

Prononciacion

[imbiˈta], /imbiˈta/

Sillabas

in | vi | tar

Vèrb

invitar

1. invitar

Portugués

Etimologia

Del latin invitare

Prononciacion

Portugal [ĩvitˈaɾ], /ĩvitˈaɾ/, Portugal [ĩvitˈaʁ], /ĩvitˈaʁ/

Sillabas

in | vi | tar

Vèrb

invitar

1. invitar