juridic

Occitan

Etimologia

Manlèu del latin juridicus « relatiu als tribunals o a la justícia, confòrme al frech », derivat de jus, juris (« drech, justícia »).

Prononciacion

[d͡ʒyɾiˈðik], /d͡ʒyɾiˈðik/, gascon [ʒyɾiˈðik], /ʒyɾiˈðik/, provençau [d͡ʒyʀiˈdik], /d͡ʒyʀiˈdik/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	juridic	juridics
	[d͡ʒyɾiˈðik]	[d͡ʒyɾiˈðiks]
Femenin	juridica	juridicas
	[d͡ʒyɾiˈðiko̞]	[d͡ʒyɾiˈðiko̞s]

juridic

1. Relatiu a la justícia.
2. Que se fa en justícia o seguent lo biais de procedir en justícia.
3. (per extension) Que concernís las diferentas partidas de la sciéncia del drech.

Derivats

• juridicament

Traduccions

alemand: juristisch (de), juridisch (de) anglés: judicial (en), legal (en) basc: legezkoa (eu) catalan: jurídic (ca)

espanhòl: jurídico (es) francés: juridique (fr) italian: giuridico (it) portugués: jurídico (pt)