laurar

Occitan

Etimologia

Del latin laborare « trabalhar ».

Prononciacion

[lawˈɾa], /lawˈɾa/

Sillabas

lau | rar (2)

Vèrb

laurar

1. Agr. Regar la tèrra amb l'araire.

Parents

• lauratge
• laurason
• laurada
• lauraire
• laurador

Reviradas

alemand: pflügen (de) anglés: to plough (en), to plow (en) catalan: llaurar (ca) chèc: orat (cs) danés: pløje (da) espanhòl: arar (es), labrar (es) esperanto: plugi (eo) finlandés: aurata (fi), kyntää (fi) francés: labourer (fr)

grèc: οργώνω (el) italian: arare (it) meglenoromanés: ărari (ruq) neerlandés: ploegen (nl) ongrés: szánt (hu) polonés: orać (pl) portugués: arar (pt) romanés: a ara (ro) sicilian: lavurari (scn)