primitiu

Occitan

Etimologia

Del latin primitivus « que naís lo primièr », de primus, « primièr ».

Prononciacion

lengadocian : /pɾimiˈtiw/, /pɾimiˈtiw/

provençau : /pʁimiˈtjew/, /pʁimiˈtjew/

roergat : /pɾimiˈgju/, /pɾimiˈgju/

França (Bearn) : escotar « primitiu »

Sillabas

pri|mi|tiu

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	primitiu	primitius
	[pɾimiˈtiw]	[pɾimiˈtiws]
Femenin	primitiva	primitivas
	[pɾimiˈtiβo̞]	[pɾimiˈtiβo̞s]

primitiu

1. Qu'es lo primièr, le mai ancian.
   • De creseças primitivas.
2. (linguistica) Qualifica de lengas que se supausa èsser pas formadas per pas cap d'autra.
3. Que ten lo caractèr de las primièras edats de l’umanitat.
   • L’òme primitiu viviá en companhiá d´animals ara atudats coma los mamots.
4. Qu'es rudimentari, somari.
5. (gramatica) Radical que se forman los derivats o compausats.
   • « Just » es lo mot primitiu de « justicièr, justificar, injust, injustícia », etc.

Parents

• primitivament
• primitivista

Traduccions

alemand: Primitive (de) anglés: primitive (en) basc: primitiboa (eu) catalan: primitiu (ca)

espanhòl: primitivo (es) francés: progressif (fr) italian: primitivo (it) portugués: primitivo (pt)

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
primitiu	primitius

primitiu (femenizacion: primitiva)

1. Membre d'un pòble primitiu

Nom comun 2

primitiu

1. (gramatica) Mot primitiu.
2. (art) Artista que precisissiá las grandas epòcas classicas.
3. (art) (per extension) Tablèu realizat per un primitiu.

Catalan

Etimologia

Del latin primitivus « que naís lo primièr », de primus, « primièr ».

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « primitiu »

Prononciacion

central : /pɾimiˈtiw/, /pɾimiˈtiw/

Sillabas

pri|mi|tiu

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	primitiu	primitius
Femenin	primitiva	primitives

primitiu

1. primitiu

Nom comun

primitiu (plural: primitius) (femenizacion: primitiva)

1. primitiu