manpòt

Occitan

Etimologia

Del francés ancian manc « maladrech, fèble » e pote « man esquèrra »

Prononciacion

[man'pɔt], /man'pɔt/

Sillabas

man|pòt

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	manpòt	manpòts
	[man'pɔt]	[man'pɔts]
Femenin	manpòta	manpòtas
	[man'pɔto̞]	[man'pɔto̞s]

manpòt

1. Qu'es estropiat o que li mancar la man o lo braç.

Traduccions

alemand: einarmig (de) anglés: one-armed (en), armless (en) basc: beso bakarrekoa (eu) catalan: manc (ca)

espanhòl: manco (es) francés: manchot (fr) italian: manco (it) portugués: maneta (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
manpòt	manpòts
[man'pɔt]	[man'pɔts]

manpòt masculin (feminizacion: manpòta)

1. Òme que li mancar la man o lo braç.