manpòta

Occitan

Etimologia

Del francés ancian manc « maladrech, fèble » e pote « man esquèrra »

Prononciacion

[man'pɔto̞], /man'pɔto̞/

Sillabas

man|pòt

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
manpòta	manpòtas
[man'pɔto̞]	[man'pɔto̞s]

manpòta femenin (masculinizacion: manpòt)

1. Femna que li mancar la man o lo braç.

Traduccions

alemand: einarmig (de) anglés: one-armed (en), armless (en) basc: beso bakarrekoa (eu) catalan: manca (ca)

espanhòl: manca (es) francés: manchote (fr) italian: manca (it) portugués: maneta (pt)

Forma d'adjectiu

manpòta

1. Femenin singular de manpòt