mimar

Occitan

Etimologia

De mim

Prononciacion

/miˈma/, /miˈma/

escotar « mimar »

Sillabas

• mi|mar

Vèrb

mimar

1. Imitar exactament qualqu'un o quicòm, en utilisant los gèstes, las actituds, las accions, l’aparéncia.

Parents

• mim
• mimica

Traduccions

alemand: mimen, (de), nachäffen (de) anglés: imitate (en), mimic (en) basc: catalan: mimar (ca)

espanhòl: mimar (es) francés: mimer (fr) italian: mimare (it) portugués: mimar (pt)

Catalan

Etimologia

De mim

Prononciacion

Oriental: /miˈma/, /miˈma/

Occidental: nord-occidental /miˈma/, /miˈma/, valencian /miˈmaɾ/, /miˈmaɾ/

Sillabas

• mi|mar

Vèrb

mimar

1. mimar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

(verb. 1) De mimo (amistança)

(verb. 2) De mimo (representacion)

Prononciacion

/miˈmaɾ/, /miˈmaɾ/

Sillabas

• mi|mar

Vèrb 1

mimar

1. Amanhagar
2. Mal acostumar, poirir

Vèrb 2

mimar

1. mimar ^(oc)

Portugués

Etimologia

(verb. 1) De mimo (amistança)

(verb. 2) De mimo (representacion)

Prononciacion

Portugal /miˈmaɾ/, /miˈmaɾ/

Brasil /mĩˈmaɾ/, /mĩˈmaɾ/, /miˈma/, /miˈma/

Sillabas

• mi|mar

Vèrb 1

mimar

1. Amanhagar
2. Mal acostumar, poirir

Vèrb 2

mimar

1. mimar ^(oc)

Turc

Etimologia

Manlevat a l'arab معمار (miʿmār).

Prononciacion

['mi:mɑ:r]

escotar « mimar »

Sillabas

mi | mar (2)

Nom comun

mimar, pl. mimarlar

Traduccions

• arquitècte ^(oc) masculin

Derivats

• mimarlık