mortificacion

Occitan

Etimologia

Del latin mortificatio

Prononciacion

/muɾtifika'sju/, /muɾtifika'sju/ provençau /muʀtifika'sjũⁿ/, /muʀtifika'sjũⁿ/

Sillabas

mor|ti|fi|ca|cion

Nom comun

mortificacion femenin

Declinason
Singular	Plural
mortificacion	mortificacions
[muɾtifika'sju]	[muɾtifika'sjus]

1. (medecina e quirurgia) Estat d’un teissut o d’un organ que se descompausa e ven coma mòrt.
2. Accion per que mortifica son còrs o sas passions.
3. (religion) Practica d'ascèsi religiosa que consisís a s'impausar una privacion o un patiment, mai sovent fisic, dins l'objectiu d'aviar esperitalament.

Sinonims

medecina

• necròsi

Traduccions

alemand: Abtötung (de) anglés: mortification (en) basc: mortifikazioa (eu) catalan: mortificació (ca)

espanhòl: mortificación (es) francés: mortification (fr) italian: mortificazione (it) portugués: mortificação (pt)