observatritz
Occitan
Etimologia
Del latin observator.
Prononciacion
/ubseɾβa'tɾit͡s/, provençau /ubseʀva'tʀit͡s/ França (Bearn) : escotar « observatritz »
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| observatritz | observatrises |
| [ubseɾβa'tɾit͡s] | [ubseɾβa'tɾises] |
observatritz femenin (masculinizacion: observator)
- Femena qu'obsèva una expetiéncia scientifica o un fenomèn sota l'angle scientific.
- Persona a l’origina d’un punt de vista sul plan fisic.
- Femna qu'obsèrva (al sens de seguir, respectar) una règla, una lei.
- Persona qu'examina e comenta de fachs umans, psicologics o socials.
- Persona qu'obsèrva, per oposicion a aquel qu'agís.
- Me mesclèri pas cap a l'afar, i èri pas coma observatritz.
- Persona avent per foncion oficiala d'examinar un eveniment social o politic, sens intervenir, per ne far lo testimoniatge.
Variantas
- observatora
- observadoira (lengadocian)
- observaira (lengadocian)