orator
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan
Anglés
Occitan 
Etimologia
Prononciacion
[uɾa'tuɾ] França (Bearn) : escotar « orator »
Sillabas
o|ra|tor
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
orator | orators |
[uɾa'tuɾ] | [uɾa'tuɾs] |
orator masculin (per una femna: oratritz / oratora)
- Persona que compausa, que prononcia de discors o d'obratges d’eloquéncia.
- (teatre) Persona que pren la paraula al nom d’una tropa de comedians.
Reviradas
Anglés 
Etimologia
Prononciacion
escotar « orator »
Prononciacion
[uɾa'tuɾ]
Sillabas
o|ra|tor
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
orator | orators |
orator masculin
- Persona que ten l'eloquéncia de téner los discors