pensaire

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

De pensar

Prononciacion

/penˈsajɾe/, procençau /pẽⁿˈsajʀe/

Sillabas

pen|sai|re

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
pensaire pensaires
[penˈsajɾe] [penˈsajɾes]

pensaire masculin, (equivalent femenin: pensaira)

  1. Persona que se vòda a la reflexion, qui pensa fòrtament, prigondament.
  2. Persona qu'es tafurada per una pensada que lo liga fòrtament.

Variantas dialectalas

Derivats

Sinonims

Traduccions


Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin pensaire pensaires
[penˈsajɾe] [penˈsajɾes]
Femenin pensaira pensairas
[penˈsajɾo̞] [penˈsajɾo̞s]

pensaire

  1. Que se vòda a la reflexion, qui pensa fòrtament, prigondament.
  2. Qu'es tafurada per una pensada que lo liga fòrtament.

Variantas dialectalas

Sinonims

Traduccions