perempcion

Occitan

Etimologia

latin peremptio « destruccion ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /peɾempˈsju/, /peɾempˈsju/

lengadocian /peɾenˈt͡sju/, /peɾenˈt͡sju/

escotar « perempcion »

provençau /peʀẽⁿˈsjũⁿ/, /peʀẽⁿˈsjũⁿ/

Sillabas

pe|rem|pscion

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
perempcion	perempcions
[peɾenˈt͡sju]	[peɾenˈt͡sjus]

perempcion femenin

1. (drech) Mena de prescripcion qu'avalís e anula una procedura civila, quand i aguèt una discontinuitat de percaçs pendent un temps limitat.
2. Caractèr de çò perimit.

Parents

• perimir

Locucions derivadas

• data de perempcion

Traduccions

alemand: Verwirkung (de) anglés: expiration (en) basc: catalan: perempció (ca)

espanhòl: perención (es) francés: pérempcion (fr) italian: perenzione (it) portugués: perempção (pt)