perimir

Occitan

Etimologia

Del latin perimere « avalir ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /peɾiˈmi/, /peɾiˈmi/

provençau /peʀiˈmi/, /peʀiˈmi/

Sillabas

pe|ri|mir

Vèrb

perimir

1. (drech) Perir, en parlant d'una instància que la continuïtat se trenquèt pendent un temps.
2. (figurat) Pèrdre sa valor, passar de mòda, èsser desuèt.
3. Venir caduc.
4. (cosina) Venir impròpri a la consomacion.

Parents

• perimible
• perimit
• perempcion
• peremptòri

Traduccions

alemand: verjähren (de), verderben (de), verfallen (de) anglés: expire (en), lapse (en) basc: catalan: prescriure (ca), caducar (ca)

espanhòl: caducar (es) francés: périmer (fr) italian: scadere (it), cadere in prescrizione (it) portugués: caducar (pt), estragar-se (pt)