permanéncia
Occitan
Etimologia
Del latin permanentia
Prononciacion
/peɾmaˈnensjo̞/, provençau /peʀmaˈnẽⁿsjo̞/
Sillabas
per|ma|nén|cia
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| permanéncia | permanéncias |
| [peɾmaˈnensjo̞] | [peɾmaˈnensjo̞s] |
permanéncia femenin
- Durada constanta de quicòm, estat de çò qu'es permanent.
- Una tradicion que se constata la permanéncia.
- Estat d'aquel que demora, que tarda longtemps endacòm, en parlant de las personas.
- Demorarai aquí en permanéncia per vos esperar.
- Estat d'un grop que s'escampilha pas, que demòra en sesilha.
- L’assemblada se declarèt en permanéncia.
- Estat d'una persona qu'assegura la continuïtat d'un servici pendent lo periòde de las vacanças.
- (religion, teologia) Principi, admés pels crestians, de la preséncia de contunh del còrs de Jèsus Crist dins l’eucaristia.
- Membre de l'ostal ont se tenon de contunh la personas encargadas d’un servici public o privat.
- La permanéncia d’un deputat.
- (educacion) Temps suplementari que los escolans domòran o son astrenchs de demorar, en mai de las oras normalas de classa.