precipitar
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- Del latin praecipitare.
Prononciacion
[pɾesipiˈta] França (Bearn) : escotar « precipitar »
Sillabas
pre|ci|pi|tar
Vèrb
precipitar
- Getar, far caire d’una auçada.
- Los ancians romans precipitavan de criminals del naut de la ròca Tarpeiana.
- (figurat) Far caire dins una malastrugada, dins una disgràcia granda, dins un dangièr màger.
- Los vicis lo precipitèron dins l’infortuna.
- (figurat) Preissar, accelerar, far prompte e rapid.
- Lo riu, que se quichan los bòrds, precipita son cors.
- (quimia) Extraire, per una reaccion quimica, una matèria solida d’una solucion e la recampar al fons de l'aisina.
Se precipitar
- Se ronçar, anar impetuosament, s’avançar rapidament.
- Los caçaires se precipitan sus lors fusils a l'ausir l'animal.
Sinonims
Precipitar
Se precipitar
Derivats
Traduccions
.svg){kind=small}
Catalan 
Etimologia
- Del latin praecipitare.
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « precipitar »
Prononciacion
- Oriental [pɾəsipiˈta]
- Occidental: nord-occidental [pɾesipiˈta], valencian [pɾesipiˈtaɾ]
Sillabas
pre|ci|pi|tar
Vèrb
precipitar
Espanhòl 
Etimologia
- Del latin praecipitare.
Prononciacion
escotar « precipitar »
Prononciacion
[pɾeθipiˈtaɾ]; [pɾesipiˈtaɾ]
Sillabas
pre|ci|pi|tar
Vèrb
precipitar
Portugués 
Etimologia
- Del latin praecipitare.
Prononciacion
[pɾɨsipiˈtaɾ]
Sillabas
pre|ci|pi|tar
Vèrb
precipitar