reünir

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

De unir amb lo prefixe -re

Prononciacion

/reyˈni/ França (Bearn) : escotar « reünir »

Sillabas

re|ü|nir

Vèrb

reünir

  1. Tornar jónher çò qu'es desunit, destriat.
    • Reünir las broas d’una plaga.
  2. Unir una causa amb una autra.
    • Lo còl reünís lo cap al còrs.
  3. (figurat) Reconciliar, tornar en bona intelligéncia.
    • Se reüniguèron contra l’enemic comun.
  4. Jónher pel primièr còp una causa a una autra.
    • Lo rei, per son mariadatge, reüniguèt tala província a la Corona.
  5. Acampar.
    • Totes los arts se reünissián per donar de relèu a la fèsta.

Se reünir

    • S'amassar ; s'assemblar

Sinonims

Parents

Traduccions