unir

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin unire « unir », de unus « un ».

Prononciacion

[yˈni]

França (Bearn) : escotar « unir »

Sillabas

u|nir

Vèrb

unir

  1. Jónher doas o mai causas ensemble.
    • Unir doas pèças de metal amb una soudadura.
  2. Se dich al sens figurat de las personas qu'an de ligams entre elas.
    • S’unir pel maridatge.
  3. Far comunicar, associar.
    • Lo tunèl unís lo dos penjals.

Sinonims

Derivats

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin unire « unir », de unus « un ».

Prononciacion

[u'ni], [uˈniɾ]

Sillabas

u|nir

Vèrb

unir

  1. Unir

Espanhòl

Etimologia

Del latin unire « unir », de unus « un ».

Prononciacion

Colómbia (Cartagena) : escotar « unir »

Prononciacion

[uˈniɾ]

Sillabas

u|nir

Vèrb

unir

  1. Unir

Francés

Etimologia

Del latin unire « unir », de unus « un ».

Prononciacion

França (Somain) : escotar « unir »

Prononciacion

[y.niʁ]

Sillabas

u|nir

Vèrb

unir

  1. Unir

Portugués

Etimologia

Del latin unire « unir », de unus « un ».

Prononciacion

[uˈniɾ], [uˈni(ɹ)]

Sillabas

u|nir

Vèrb

unir

  1. Unir