reng

Occitan

Etimologia

Del francic *hring « cercle, anèl »

Prononciacion

[reŋk], /reŋk/ França (Bearn) : escotar « reng »

Sillabas

reng

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
reng	rengs
[reŋk]	[rents]

reng masculin

1. Òrdre, plaça d'una persona o d'una causa sus un meteissa linha. Fila, alinhament.
   • Los escolans se plaçan en rengs.
2. (militar) Ensemble de soldats alinhats los uns al costat dels autres.
   • Metre una tropa en fila sus dos rengs.
   • Combatre als primièrs rengs.
   1. (figurat) Tropa dels soldats, levat los oficièrs.
      • Es un oficièr sortit del reng.
3. Plaça que conven a cadun o cada causa d'entre los autres. Classament ; classa ; grade.
   • reng d’edat, d’ancianetat, de talha.

Sinonims

• tièra

Derivats

• renga / rengada / renguièira
• rengar

Traduccions

alemand: Rang (de), Reihe (de) (tièra) anglés: ranking (en), rank (en) (militar), row (en) (tièra) basc: lerro (eu) catalan: filera (ca), reng (ca) (rengada)

espanhòl: rango (es), fila (es) francés: rang (fr) galician: italian: rango (it), fila (it) portugués: fila (pt), fileira (pt), classe (pt)

Catalan

Etimologia

Del francic *hring « cercle, anèl »

Prononciacion

[?]

Sillabas

reng

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
reng	rengs

reng masculin

1. Enclaus bastit per realizar un combat, sobretot palencat, ont se debaban d'ajustas o de tornegs.
   1. Lo quite combat dins la palencada.
2. reng