reprovar

Occitan

Etimologia

Del latin reprobare

Prononciacion

lengadocian, gascon /repɾuˈβa/, /repɾuˈβa/; provençau /ʀepʀuˈva/, /ʀepʀuˈva/

França (Bearn) : escotar « reprovar »

Vèrb

reprovar

1. Fòragetar una causa, la condemnar.
2. (teologia) Condemnacions que Dieu prononcia contra aquela que lo rebuta.
3. Blaimar, desaprovar sevèrament.

Derivats

• reprovat

Parents

• reprovable
• reprovacion
• reprovador
• reprovaire

Sinonims

• refusar
• rebutar

Antonims

• aprovar

Traduccions

alemand: missbilligen (de), ächten (de), verurteilen (de) anglés: reprove (en) basc: catalan: reprovar (ca)

espanhòl: reprobar (es) francés: réprouver (fr) italian: riprovare (it) portugués: reprovar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin reprobare

Prononciacion

Oriental: central /rəpɾuˈβa/, /rəpɾuˈβa/, balear /rəpɾoˈva/, /rəpɾoˈva/, /rə.pɾuˈva/, /rə.pɾuˈva/

Occidental: nord-occidental /repɾoˈβa/, /repɾoˈβa/, valencian /repɾoˈvaɾ/, /repɾoˈvaɾ/, /repɾuˈβaɾ/, /repɾuˈβaɾ/

Vèrb

reprovar

1. reprovar ^(pt)

Catalan

Etimologia

Del latin reprobare

Prononciacion

Oriental: central /rəpɾuˈβa/, /rəpɾuˈβa/, balear /rəpɾoˈva/, /rəpɾoˈva/, /rə.pɾuˈva/, /rə.pɾuˈva/

Occidental: nord-occidental /repɾoˈβa/, /repɾoˈβa/, valencian /repɾoˈvaɾ/, /repɾoˈvaɾ/, /repɾuˈβaɾ/, /repɾuˈβaɾ/

Vèrb

reprovar

1. reprovar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin reprobare

Prononciacion

Portugal /ʀɨpɾuˈvaɾ/, /ʀɨpɾuˈvaɾ/; Brasil /ɦepɾoˈvaɾ/, /ɦepɾoˈvaɾ/, /xepɾoˈva/, /xepɾoˈva/

Vèrb

reprovar

1. reprovar ^(oc)