identificar

Occitan

Etimologia

Del latin identificare.

Prononciacion

/iðentifiˈka/, /iðentifiˈka/, provençau /idẽⁿtifiˈka/, /idẽⁿtifiˈka/ França (Bearn) : escotar « identificar »

Sillabas

i|den|ti|fi|car

Vèrb

identificar

1. Comprene doas causas sota una meteissa idèa.
   • Identificar lo perfach amb l’absolut.
2. (especialament) Declarar una causa identica a una autra.
   • La legislacion acaba per s’identificar amb las mors.
3. Constatar l’identitat, en parlant de las personas e de las causas.
   • La polícia indentifiquèt los panaires.
4. (figurat) Reconéisser.
   • identificar los punts clau d'una problematica.
5. (per extension) Determinar la natura, l'origina, l'espècia d'un èsser, d'una causa.
   • Los sabents penèron a identificar aqueles escapolons de plantas.

Sinonims

• reconéisser
• assimilar
• confondre

Antonims

• diferenciar
• discernir
• destriar

Parents

• identic
• identicament
• identificacion
• identificable
• identificator

Traduccions

alemand: identifizieren (de) anglés: identify (en) (1,2), recognize (en) (1), spot (en) basc: identifikatu (eu) catalan: identificar (ca), distingir (ca)

espanhòl: identificar (es), distinguir (es) francés: identifier (fr) italian: identificare (it) portugués: identificar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin identificare.

Prononciacion

Oriental: /iðəntifiˈka/, /iðəntifiˈka/, Occidental: nord-occidental /iðentifiˈka/, /iðentifiˈka/, valencian /iðentifiˈkaɾ/, /iðentifiˈkaɾ/

Sillabas

i|den|ti|fi|car

Vèrb

identificar

1. identificar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin identificare.

Prononciacion

escotar « identificar »

Prononciacion

/iðen̪tifiˈkaɾ/, /iðen̪tifiˈkaɾ/

Sillabas

i|den|ti|fi|car

Vèrb

identificar

1. identificar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin identificare.

Prononciacion

Portugal /idẽtifikˈaɾ/, /idẽtifikˈaɾ/; Brasil /idẽt(ʃ)ifikˈa(ɾ)/, /idẽt(ʃ)ifikˈa(ɾ)/

Sillabas

i|den|ti|fi|car

Vèrb

identificar

1. identificar ^(oc)