substancial

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin substantia (« substància »), de substare (« èsser dejós »)

Prononciacion

/systanˈsjal/

Sillabas

subs|tan|cial

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin substancial substancials
[systanˈsjal] [systanˈsjals]
Femenin substanciala substancialas
[systanˈsjalo̞] [systanˈsjalo̞s]

substancial (lengadocian)

  1. Qu'es gostós, noirissent, emplit de substància.
  2. Important, voluminós, considerable.
  3. (figurat) Que'n fa lo còrs, la substància, l’essencial, en parlant de las òbras de la ment.
  4. (filosofia) Qu'es inerent a la substància, forma que determina l’esséncia de cada èsser.

Variantas dialectalas

Derivats

Traduccions


Catalan

Etimologia

Del latin substantia (« substància »), de substare (« èsser dejós »)

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « substancial »

Prononciacion

Balearic, Central /supstənsiˈal/, Valencian /supstansiˈal/

Sillabas

subs|tan|cial

Adjectiu

substancial masculin o femenin, (plural: substancials)

  1. substancial (oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin substantia (« substància »), de substare (« èsser dejós »)

Prononciacion

/supstanˈθjal/, Valencian /supstanˈsjal/

Sillabas

subs|tan|cial

Adjectiu

substancial masculin o femenin, (plural: substanciales)

  1. substancial (oc)

Portugués

Etimologia

Del latin substantia (« substància »), de substare (« èsser dejós »)

Prononciacion

Portugal /subʃtɐ̃ˈsjaɫ/; Brasil /sʊbʃtɐ̃ˈsiaw/, /substə̃ˈsjaw/

Sillabas

subs|tan|cial

Adjectiu

substancial masculin o femenin, (plural: substanciais)

  1. substancial (oc)

Nom comun

Declinason
Singular Plural
substancial substanciais

substancial masculin, (plural: substanciais)

  1. substancial (oc)