tonic

Occitan

Etimologia

Del grèc ancian τονικός, tonikós

Prononciacion

[tuˈnik], /tuˈnik/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	tonic	tonics
	[tuˈnik]	[tuˈniks]
Femenin	tonica	tonicas
	[tuˈniko̞]	[tuˈniko̞s]

tonic

1. (gramatic) Que recep l’accent.
   • Accent tonic.
   • Vocala tonica.
2. (musica) Qualifica la primièra nòta d’un ton.
3. (medecina) Qu'a una tension elastica, en parlant dels teissuts, dels muscles.
4. Qu'avia la tonicitat, que dona de ton, que fortifica l’organisme, que lo fa venir mai fèrm, mai alèrt.

Sinonims

Qu'avia la tonicitat

• tonificant

Antonims

biologia

• clonic

Derivats

• accent tonic
• atonic
• bitonic
• diatonic
• ipertonic
• ipotonic
• isotonic
• politonic
• tonicament
• vocala tonica

Traduccions

alemand: tonisch (de), kräftigend (de), Betonungs.... (de) (linguistica) anglés: tonic (en) basc: catalan: tònic (ca)

espanhòl: tónico (es) francés: tonique (fr) italian: tonico (it) portugués: rónico (pt)

Anglés

Etimologia

Del grèc ancian τονικός, tonikós

Prononciacion

[ˈtɒnɪk], /ˈtɒnɪk/

Adjectiu

tonic

1. tonic ^(oc)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
tonic	tonics
[ˈtɒnɪk]	[ˈtɒnɪks]

tonic

1. (medecina) Bevenda tonica
2. (musica) primièra nòta d’un ton
3. (gramatica) Un element tonic

Vèrb

tonic

1. Tonificar

Francés

Etimologia

Del anglés tonic

Prononciacion

[tɔnik], /tɔnik/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
tonic	tonics
[tɔnik]

tonic masculin

1. Bevenda tonica a basa de quinina.