tonic
Aparença
Occitan
Etimologia
- Del grèc ancian τονικός, tonikós
Prononciacion
/tuˈnik/
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | tonic | tonics |
[tuˈnik] | [tuˈniks] | |
Femenin | tonica | tonicas |
[tuˈniko̞] | [tuˈniko̞s] |
tonic
- (gramatic) Que recep l’accent.
- Accent tonic.
- Vocala tonica.
- (musica) Qualifica la primièra nòta d’un ton.
- (medecina) Qu'a una tension elastica, en parlant dels teissuts, dels muscles.
- Qu'avia la tonicitat, que dona de ton, que fortifica l’organisme, que lo fa venir mai fèrm, mai alèrt.
Sinonims
Qu'avia la tonicitat
Antonims
biologia
Derivats
Traduccions
Anglés
Etimologia
- Del grèc ancian τονικός, tonikós
Prononciacion
/ˈtɒnɪk/
Adjectiu
tonic
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
tonic | tonics |
[ˈtɒnɪk] | [ˈtɒnɪks] |
tonic
Vèrb
tonic
Francés
Etimologia
- Del anglés tonic
Prononciacion
/tɔnik/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
tonic | tonics |
[tɔnik] |
tonic masculin
- Bevenda tonica a basa de quinina.