vertuós

Occitan

Etimologia

Del latin virtuosus

Prononciacion

lengadocian, gascon /beɾˈtɥus/, /beɾˈtɥus/

provençau /veʀˈtɥus/, /veʀˈtɥus/

Sillabas

ver|tuós

Sillabas

ver|tuós

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	vertuós	vestuoses
	[beɾˈtɥus]	[beɾˈtɥuzes]
Femenin	vertuosa	vertuosas
	[beɾˈtɥuzo̞]	[beɾˈtɥuzo̞s]

vertuós

1. Qu'a de vertut.
2. (religion) Que comet pas de pecats.
3. (per extension) Qu'es cast, pudic.
4. Qu'es inspirat per la vertut.

Variantas dialectalas

• vertudós

Derivats

• vertuosament

Traduccions

alemand: tugendhaft (de), sittsam (de) anglés: virtuous (en) basc: catalan: virtuós (ca)

espanhòl: virtuoso (es) francés: vertueux (fr) italian: virtuoso (it) portugués: virtuoso (pt)