apoteòsi

Occitan

Etimologia

Del latin apotheosis « deïficacion » del grèc ancian ἀποθέωσις de θεός (dieu).

Prononciacion

/aputeˈɔzi/, /aputeˈɔzi/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
apoteòsi	apoteòsis
[aputeˈɔzi]	[aputeˈɔzis]

apoteòsi femenin

1. (Antiquitat) Accion de metre al reng dels dieus.
   • L’apoteòsi d’Agust.
2. (particular) Recepcion fabulosa dels ancians eròis cap als dieus.
3. (exageracion) Onors extraordinaris donada a un òme mòrt o vivent, que l’opinion generala a l’entosiasme public auçan al dessús de l’umanitat.
4. (per extension) Darrièra partida grandiosa d’una òbra, d’un espectacle, d’un film.

alemand: Apotheose (de), Vergötterung (de), Vergöttlichung (de), Verherrlichung (de) anglés: apotheosis (en) basc: apoteosia (eu) catalan: apoteosi (ca)

espanhòl: apoteosis (es) francés: apothéose (fr) italian: apoteosi (it) portugués: apoteose (pt)