azòt
Aparença
Occitan
Etimologia
- Del grèc ancian ἄζωτος, ázôtos « impròpri a la vida » al biais del francés azote fabregat pel quimista Antoine Lavoisier que, al contrari de l’oxigèn, manten pas la vida dels animals.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /aˈzɔt/
- escotar « azòt »
Sillabas
a|zòt
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, provençau | |
Singular | Plural |
azòt | azòts |
[aˈzɔt] | [aˈzɔts] |
azòt (lengadocian), (provençau); masculin
- (elements) Element quimic de numèro atomic 7 e de simbòl N (venent de nitrogèn, autre nom de l’azòt). Es un non metal, en l'especia un pnictogèn.
- (quimia, per usatge) Gas constituit de diazòt (N2), incolòr e present a un taus de 78,11 % dins l’aire ambient.
- (agricultura) Compausat azotat utilizat coma engrais.
Variantas dialectalas
- azòte (lengadocian, gascon)
Sinonims
Derivats
Traduccions
|