bofon

Occitan

Etimologia

De l'italian buffone

Prononciacion

lengadocian, gascon /buˈfu/, /buˈfu/

provençau /buˈfũ/, /buˈfũ/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
bofon	bofons
[buˈfu]	[buˈfus]

Bofon pintura anonima de 1520

bofon masculin, (femenin: bofona)

1. (istòria) Personatge que la foncion èra d’amusar la cort dels nòbles.
2. (Edat mejana) Personatge de teatre que l'emplec es de far rire.
3. Persona que fa rire, palhassa de circ.

Sinonims

persona que fa rire

• amusaire
• bofonaire
• pitre

Parents

• bofonada / bofonariá
• bofonament
• bofonar

Traduccions

Personatge que la foncion èra d’amusar la cort
alemand: Narr (de) anglés: jester (en) basc: catalan: bufó (ca), albardà (ca)	espanhòl: bufón (es) francés: bouffon (fr) italian: buffo (it), buffone (it) portugués: bufão (pt)