incapable

Occitan

Etimologia

De capable amb lo prefixe «in».

Prononciacion

[iŋka'paple], /iŋka'paple/, [iŋka'paβle], /iŋka'paβle/, procençau [ĩⁿka'pable], /ĩⁿka'pable/ França (Bearn) : escotar « incapable »

Sillabas

in|ca|pa|ble

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	incapable	incapables
	[iŋka'paple]	[iŋka'paples]
Femenin	incapabla	incapablas
	[iŋka'paplo̞]	[iŋka'paplo̞s]

incapable

1. Qu'es pas en estat de far quicòm, que'n ten pas la capacitat.
2. (drech) Que ten pas lo drech; que pòt pasgausís de la capacitat legala.
3. (pejoratiu) Malbiaissut, nèci.
4. (figurat) Qualifica una persona qu.es tan encalada dins una abitud que pòt res far qu'i siá contrari.
   • Aquel òme es incapable de far una bona accion.

Traduccions

alemand: unfähig (de) anglés: incapable (en), unable (en) catalan: incapaç (ca) espanhòl: incapaz (es)

francés: incapable (fr) italian: incapace (it) basc: nola izan (eu) portugués: incapaz (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
incapable	incapables
[inka'paple]	[inka'paples]

incapable masculin (al femenin incapabla)

1. (pejoratiu) Òme malbiaissut, nèci.
2. (drech) Òme qu'es incapable juridicament.

Anglés

Etimologia

Del francés capable amb lo prefixe «in».

Prononciacion

[ɪŋˈkeɪpəbl̩], /ɪŋˈkeɪpəbl̩/

Sillabas

in|ca|pa|ble

Adjectiu

incapable

1. incapable ^(oc)

Francés

Etimologia

De capable amb lo prefixe «in».

Prononciacion

[ɛ̃kapabl], /ɛ̃kapabl/

Sillabas

in|ca|pa|ble

Adjectiu

incapable masculin o femenin (plural: incapables)

1. incapable ^(oc)

Nom comun

incapable masculin (plural: incapables)

1. incapable ^(oc)