incapable

Un article de Wikiccionari.
Salta a la navegació Salta a la cerca

Occitan

Etimologia

De capable amb lo prefixe «in».

Prononciacion

[iŋka'paple], [iŋka'paβle], procençau [ĩⁿka'pable] França (Bearn) : escotar « incapable »

Sillabas

in|ca|pa|ble

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin incapable incapables
[iŋka'paple] [iŋka'paples]
Femenin incapabla incapablas
[iŋka'paplo̞] [iŋka'paplo̞s]

incapable

  1. Qu'es pas en estat de far quicòm, que'n ten pas la capacitat.
  2. (drech) Que ten pas lo drech; que pòt pasgausís de la capacitat legala.
  3. (pejoratiu) Malbiaissut, nèci.
  4. (figurat) Qualifica una persona qu.es tan encalada dins una abitud que pòt res far qu'i siá contrari.
    • Aquel òme es incapable de far una bona accion.

Traduccions

Nom comun

Declinason
Singular Plural
incapable incapables
[inka'paple] [inka'paples]

incapable masculin (al femenin incapabla)

  1. (pejoratiu) Òme malbiaissut, nèci.
  2. (drech) Òme qu'es incapable juridicament.

Anglés

Etimologia

Del francés capable amb lo prefixe «in».

Prononciacion

[ɪŋˈkeɪpəbl̩]

Sillabas

in|ca|pa|ble

Adjectiu

incapable

  1. incapable (oc)

Francés

Etimologia

De capable amb lo prefixe «in».

Prononciacion

[ɛ̃kapabl]

Sillabas

in|ca|pa|ble

Adjectiu

incapable masculin o femenin (plural: incapables)

  1. incapable (oc)

Nom comun

incapable masculin (plural: incapables)

  1. incapable (oc)