censora
Aparença
Occitan
Etimologia
- Del latin censor.
Prononciacion
lengadocian, gascon /senˈsuɾo̞/ , provençau /sẽⁿˈsuʀə/
Sillabas
cen|so|ra
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
censora | censoras |
[senˈsuɾo̞] | [senˈsuɾo̞s] |
censora femenin, (equivalent masculin: censor)
- Cobesa que pren a son compte o que contraròtla las accions d’altrú, sens que siá qualificat per çò far. Fastigosa que critica tot.
- Persona encargada per un governament de l’examèn dels libres, dels jornals, de las pèças de teatre, etc., abans la difusion.
- Persona encargada de susvelhar los estudis e de manténer lo bon òrdre e la disciplina dins un licèu.
- Persona encargada de contrarotlar la partida financièra d'unes establiments o d'unas societats.
- Critica que jutja d'òbras literàrias.
Derivats
Parents
Traduccions
|
Catalan
Etimologia
- Del latin censor.
Prononciacion
Sillabas
cen|so|ra
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
censora | censores |
censora femenin, (equivalent femenin: censor)
Espanhòl
Etimologia
- Del latin censor.
Prononciacion
/θẽnˈsoɾa/ , /sẽnˈsoɾa/
Sillabas
cen|so|ra
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
censora | censoras |
censora femenin, (equivalent masculin: censor)
Portugués
Etimologia
- Del latin censor.
Prononciacion
/sẽˈsoɾa/
Sillabas
cen|sor
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
censora | censoras |
censora femenin, (equivalent masculin: censor)