distincte
Aparença
Occitan
Etimologia
- Del latin distinctus
Prononciacion
/dis'tiŋ(k)te/ , provençau /dis'tĩⁿkte/
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | distincte | distinctes |
[dis'tiŋ(k)te] | [dis'tiŋ(k)tes] | |
Femenin | distincta | distinctas |
[dis'tiŋ(k)to̞] | [dis'tiŋ(k)to̞s] |
distincte
- Qu'es netament destriat d’una autra, en parlant d'unas causas.
- Qu'es percebut clar e net per la forma; que paréis pas confondut amb d’autres objèctes.
- Qu'es clar e net.
Variantas dialectalas
Derivats
Parents
Traduccions
Francés
Prononciacion
/distɛ̃kt/
Forma d'adjectiu
distincte
- Femenin singular de distinct