clientèla

Occitan

Etimologia

Del latin clientela « estat de client »

Prononciacion

/klijenˈtɛlo̞/, /klijenˈtɛlo̞/, provençau: /klijẽⁿˈtɛlo̞/, /klijẽⁿˈtɛlo̞/ França (Bearn) : escotar « clientèla »

Sillabas

cli|en|tè|la

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
clientèla	clientèlas
[klijenˈtɛlo̞]	[klijenˈtɛlo̞s]

clientèla

1. (istòria) Pels Romans, ensemble dels clients d’un patron.
2. (politica) Totas la personas que se ligan una persona de poder per n'obténer de favors.
3. Totes los clients d’un avocat, d’un avoat, d’un notari, d’un mètge, d’un mercand, etc.

Derivats

• clientelisme
• clientelista

Sinonims

clientèla d'un comèrci, d'un jurista, d'un mètge

• practica

clientèla d'un comèrci

• tombada

Traduccions

alemand: Kundschaft (de) anglés: clientele (en) basc: bezeria (eu) catalan: clientela (ca)

espanhòl: clientela (es) francés: clientèle (fr) italian: clientela (it) portugués: clientela (pt)