Occitan

Del latin patronus (« patron », « protector »).

lengadocian, gascon /paˈtru/

escotar « patron »

provençau /paˈtʀu/

pa | tron (2)

Nom comun

patron masculin (equivalent femenin: patrona)

(Antiquitat) Ciutadan ric e influent de la Roma antica, mai sovent un patrician, que balhava sa proteccion a de ciutadans mia paures constissent sa clientèla. (equivalent femenin patrona)
(religion) Sant qu'una persona recebèt lo nom al baptisme; o a qui una glèisa es consacrada o jos la protection de qui son plaçats una comunautat, una confrariá, una vila, un país.
Persona que dirigís una pichona entrepresa artesanala o comerciala, un comèrci que mai sovent n'es lo proprietari. (equivalent femenin patrona)
- Lo patron de l’ostelaria. La virada del patron.
(per extension) Mèstre d'ostal, que respèctan los domestics emplegats a son servici. (equivalent femenin patrona)
Persona qu'es al cap d’una entrepresa comerciala o industriala ; emplegaire. (equivalent femenin patrona)
- Aqueles patrons que s'opausant sistematicament als sindicats
Modèl sus que se fabrica unes objèctes ; modèl.
(cordura) (dentèla) Pèça de papièr, de tela, que los sartres, las cordurièras ..., copan de biais a figurar las diferentas partidas de lors obratges e sus que talhan l’estòfa que los quita obratges se devon realizar.
- Lo patron d’una camisa, d’una rauba.
(per extension) Papièr o carton decopat, estampons que s'aplica sus una superficia, per pénher las partidas que los talhs daissan descobèrtas.