dominar
Occitan 
Etimologia
- Del latin dominor (« èsser mèstre, dominar, comandar, regnar ») de dominus (« mèstre »), de domus (« ostal »).
Prononciacion
[dumiˈna] França (Bearn) : escotar « dominar »
Sillabas
do|mi|nar
Vèrb
dominar
- Comandar sobeiranament, aver una poténcia absoluda.
- Alexandre dominava sus l’Asia.
- Mestrejar ; exercir son autoritat, son influéncia sur qualqu’un o sus quicòm; aver de la predominança ; prevaler.
- Se destriar en mai d’autras causas, se far remarcar lo mai, èsser lo mai fòrt.
- Lo resson de l'istòria es dominat per la violéncia e l'òdi.
- Èsser auçat mai que d'autras causas que se ten en subjeccion ; tresplombar.
- (propre e figurat) Mestrejar, governar.
- (economia, espòrt) Mostrar sa superioritat sus un adversari.
- Dempuèi d'annadas, aquela entrepresa domina sos concurrents.
- Aquel campion dominèt la competicion tota la temporada.
- Conéisser una matèria en prigondor, ne comprene totes los aspèctes.
- Dominat son subjècte.
se dominar
Sinonims
Derivats
Traduccions
.svg){kind=small}
Catalan 
Etimologia
- Del latin dominor (« èsser mèstre, dominar, comandar, regnar ») de dominus (« mèstre »), de domus (« ostal »).
Prononciacion
(Balearic) [domiˈna], (Central) [dumiˈna] (Valencian) [domiˈnaɾ]
Sillabas
do|mi|nar
Vèrb
dominar
Espanhòl 
Etimologia
- Del latin dominor (« èsser mèstre, dominar, comandar, regnar ») de dominus (« mèstre »), de domus (« ostal »).
Prononciacion
escotar « dominar »
Prononciacion
[d̪omiˈnaɾ]
Sillabas
do|mi|nar
Vèrb
dominar
Portugués 
Etimologia
- Del latin dominor (« èsser mèstre, dominar, comandar, regnar ») de dominus (« mèstre »), de domus (« ostal »).
Prononciacion
Portugal [dumiˈnaɾ], Brasil [dõmĩnˈa(ɾ)]
Sillabas
do|mi|nar
Vèrb
dominar