compte

Occitan

Etimologia

Del latin computus (« compte », « calcul »)

Prononciacion

• /'komtte/, /'komtte/

Sillabas

comp | te (2)

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
compte	comptes
['komtte]	['komttes]

Nom comun

compte masculin

1. Accion de comptar, desnombrament, calcul operat sus quin que siá ensemble de causa; resultat de la quita accion.
   • Inscriure reguliarament cada jorn lo compte de sos ganhs e despensas.
2. Estat de çò que foguèt recbut, çò qu'es degut, despensat, avança o provesit.
   • Lo total d’un compte.
3. (per extension) Escrich contenent la tièra, lo calcul, la suputacion del quita estat.
4. (figurat) Accion de raportar çò que se sap, que se vegèt, etc., e de'n far rason, de l’explicar.
   • Deu compte a pas degun.
5. Aver una causa en compte, l’administrar, ne dispausar, a la carga de'n far lo compte a qui se deu.
6. (informatica) ensemble de las fonts informaticas atribuidas a un utilizaire, que pòt las utilizar pas que s’identificant sul sistèma amb son nom d’utilizaire (login) e son senhal.

Traduccions

alemand: Konto (de) anglés: count (en) (1) acount (en) (2) catalan: compte (ca) espanhòl: cuenta (es)

francés: compte (fr) italian: account (it) polonés: portugués: conta (pt)

Forma de vèrb

compte

1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de comptar
2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de comptar

Catalan

Etimologia

Del latin computus (« compte », « calcul »)

Prononciacion

Espanha (Manresa) : escotar « compte »

Prononciacion

catalan central, baléare : [ˈkomtə] catalan occidental : [ˈkomte] rosselhonés : [ˈkumtə]

Sillabas

comp | te (2)

Declinason
Singular	Plural
compte	comptes

Nom comun

compte masculin

1. Compte

Interjeccion

compte masculin

1. atencion!

Forma de vèrb

compte

1. Primera persona del singular del present del subjuntiu del vèrb comptar.
2. Tresena persona del singular del present del subjuntiu del vèrb comptar.
3. Tresena persona del singular de l'imperatiu del vèrb comptar.

Francés

Etimologia

Del latin computus (« compte », « calcul »)

Prononciacion

Soïssa (Lausana) : escotar « compte »

França (Fontainebleau) : escotar « compte »

Prononciacion

• /kɔ̃t/, /kɔ̃t/

Sillabas

comp | te (2)

Declinason
Singular	Plural
compte	comptes

Nom comun

compte masculin

1. Compte

Forma de vèrb

1. Primièra persona del singular de l’indicatiu present de compter.
2. Tresena persona del singular de l’indicatiu present de compter.
3. Primièra persona del singular del subjonctiu present de compter.
4. Tresena persona del singular del subjonctiu present de compter.
5. Segonda persona del singular de l’imperatiu de compter.